Pandemi süresince etkilenen sadece biz insanlar değil Allah’ın sessiz kulları da vardi.
Biz yasaklar da kendimizi düşünüp marketlere akın ederken sokakta ki sahipsiz canları görmezden geldik. Oysa ki; sadece bir kap su, bir kap mama ve biraz da olsa sevgiydi istedikleri, bu isteklerini canı gönülden yapan can severler vardı tabi ama salgın hastalığın aniden ortaya çıkması korkuya ve paniğe sebep olduğu için onlarda unutuverdiler o canları…
Bir yandan salgın hastalık nedeniyle evde çocuklarına ve kendilerine hastalık bulaştıracağından korkup özenle baktıkları o masum canları sokağa ve barınakları terk ettiler. Bu nasıl bir vicdandır anlamış değilim doğrusu…
Çok zor değildi 3-4 paket mama alıp sokak, cadde, mahalle ve Orman dolaşmaları, ve biz bunu gerekli mercilerden izin alarak başardık ve o masum canlara yetişebildik her gün yolumuzu heyecanla beklediler tabi bizde heyecanlıydık bizi gördüklerinde ki mutluluğu kiminin miyavlaması ,kiminin kuyruk sallaması koşarak yanımıza gelmeleri dünyaya bedeldi.
Sadece pandemi değil her zaman onlara yetişelim o mutluluğu her daim tadalım.
Unutmayalım ki… dünya sadece bize ait değil…